Dadating ang panahong mawawala ako
Dadating ang isang umagang dala-dala ay pag-asa
Pupunasan ang luha, bitbit-bitbit na lang ay alaala
Buksan mo ang iyong mata,
Nakakaligtaan mo nang may bulong ang tadhana.
Kahit isip ay nawawala,
Binibitiwan ang sagot sa nakaraan.
*Darating ako, alam ko kung kelan ang tamang panahon
Ang anino ng kahapon ay, unti-unti ko munang pinapawi...
Kahit na saan ibaling ang mundo
Ako pa rin ang tanging sagot...
Panahon pa rin ang tanging paraan sa paglimot.
Sa ngayon, wala ka ng makita't kumakapa sa dilim,
Nais na, mag-isa na lang sa gitna ng lawak ng mundo.
Ang luha ay kasama ng daluyong at pagtakbo ng oras,
Kay dami ng tanong saan na ba ihahatid ng panahon?
.. a collection of the thoughts that I chose not to say.. because it's sort of best when it's written. basically just anything under the sun that's worth explaining, sharing and commenting on (worth it, at least for me). ^_^
No comments:
Post a Comment